Lexicon- Max Barry

Elk geschreven verhaal bestaat uit tekens op een bladzijde. Dezelfde tekens, herhaald, maar anders gerangschikt. 
Woorden als wapen, dat is het concept dat Max Barry beschrijft in zijn intrigerende thriller. Wat als je mensen zou kunnen beïnvloeden door het uitspreken van enkele woorden? 
De afgelopen maanden moest de bibliotheek gesloten blijven. Als oplossing bedacht mijn tweede huisje een afhaalbieb, waarbij je een verrassingspakket met zes boeken op basis van de door jou opgegeven voorkeuren ontving. Lexicon van Max Barry was één van deze boeken en heeft me aangenaam verrast.

Het boek begint in medias res: je wordt direct in de spanning gegooid wanneer Wil in een toiletruimte op een bizarre manier ondervraagd wordt en een naald in zijn oog gestoken wordt. Net als Wil weten we niet waarom of wie de mannen zijn en waarvoor in hemelsnaam immuun moet zijn.
Al snel verspringt het perspectief naar Emily, een 16-jarig zwervend meisje dat met oplichterij de dag doorkomt. Ook zij wordt aan deze vragen onderworpen, waaraan ze lijkt te voldoen en vliegt eersteklas naar de Academie, een speciale school waar leerlingen tot ´dichter´ worden opgeleid.  Hoe bekender, hoe hoger de persoon in de hiërarchie is. Middels lessen over overtuigingskracht en het classificeren van mensen, leren ze hoe het mogelijk wordt om met enkele woorden iemand iets te laten doen wat zeker niet altijd het goede dient. Emily lijkt een natuurtalent te zijn, tot ze verliefd wordt en hierdoor een grove fout begaat die het leven totaal op zijn kop zet. 

Mijn ogen vlogen over de pagina´s, terwijl ieder puzzelstukje langzaamaan op zijn plek viel. De afwisselende gebeurtenissen van Wil en Emily vinden niet in chronologische orde plaats en personages zijn op talloze wijze met elkaar verbonden.  Tussendoor zie je memo´s en krantenberichten, die soms een verdieping en soms een aanwijzing vormen. Intelligente verwijzingen naar literatuur, maar ook naar taalkunde en met een doordachte theorie; dit alles zorgt ervoor dat mijn aandacht vastgehouden werd. Zo hebben geslaagde dichters hebben allemaal een naam aangenomen die verwijst naar echt-bestaande dichters, zoals Brönte, Wolf en Eliot. 
Zit je eenmaal in het verhaal, dan is het niet lastig te begrijpen. Bijzonder is ook de filosofische ondertoon, want leven wij niet allemaal deels onder invloed van bepaalde teksten en woorden die onze bubbel vormen?

Ondanks de creativiteit en scherpzinnigheid, liep het boek naar mijn idee met een lichte sisser af. Het was te simpel en cliché voor een verder vrij vernuftige YA-thriller. Daarnaast lazen de door de dichters gebruikte woorden als typo´s, en hadden ze verder geen dubbele betekenis. Toch was dit boek een heel bijzondere rit, met een sterk verhaal en interessante personages. Aan het einde van het verhaal worden diverse zaken niet uitgelegd, waardoor het boek in mijn hoofd nog diverse vragen opriep. En die invloed kunnen alleen boeken met de juiste woorden op mij hebben. 

Met dank aan CODA, de bibliotheek Apeldoorn voor het organiseren van een afhaalbieb. Hopelijk zie ik alle medewerkers weer snel :) 

Aanrader: Voor liefhebbers van science-fiction, raadselachtige thrillers en (verwijzingen naar) taalwetenschap.
ISNB: 9789024564033
Bladzijden: 384